Oferta gabinetu
PRACOWNIA ENDOSKOPII – ZAKRES BADAŃ ENDOSKOPOWYCH
W naszym Gabinecie wykonujemy następujące badania:
-
- Bronchoskopia
-
- Ezofagoskopia
-
- Rektoskopia
-
- Gastroskopia
Pracownia endoskopii funkcjonuje przy gabinecie chirurgicznym. Wykonujemy szeroki zakres badań endoskopowych, które pozwalają na precyzyjną diagnostykę stanu zdrowia pacjenta – w obrębie dróg oddechowych oraz przewodu pokarmowego.
Endoskopia - na czym polega?
Endoskopia odnosi się do wielu zabiegów diagnostyczno-leczniczych. Istotą wszystkich jest jednak mało inwazyjne badanie wnętrza ciała za pomocą specjalnych urządzeń – endoskopów.
Badania endoskopem polegają na wprowadzeniu sondy, na którą składa się:
- część zawierająca światłowód do oświetlenia badanego obszaru
- obrazowód – przekazujący obraz z badanego miejsca
- kanał narzędziowy – umożliwiający wprowadzenie specjalnych narzędzi do pobierania materiału i wykonywania zabiegów chirurgicznych.
Rodzaje badań endoskopowych – nasza oferta
Pracownia endoskopii przeprowadza badania endoskopem w szerokim zakresie. Nasza oferta obejmuje:
- Gastroskopię – to badanie gastroskopem https://skopia.pl/oferta-gabinetu/gastroskopia górnego odcinka dróg pokarmowych m.in. w celu diagnostyki takich schorzeń jak np. wrzody żołądka, nowotwory oraz pobrania wycinka błony śluzowej,
- Ezofagoskopię – to badanie polegające na wziernikowaniu przełyku, a które stosowane jest m.in. w celu diagnostyki zwężenia przełyku czy oparzeń chemicznych, a także w przypadku usuwania ciał obcych czy leczeniu żylaków,
- Rektoskopię – to badanie polegające na wziernikowaniu odbytnicy za pomocą sztywnych wzierników,
- Bronchoskopię – to badanie polegające na ocenie wnętrza tchawicy i oskrzeli w celu wykrycia ewentualnych zmian chorobowych.
Wszystkie badania endoskopem przeprowadzają doświadczeni lekarze, co jest gwarancją profesjonalizmu i rzetelnej diagnozy.
W celu zapoznania się ze szczegółami zabiegów, zapraszamy do naszej pracowni endoskopowej we Wrocławiu.
Więcej o wykonywanych zabiegach:
Gastroskopia to badanie endoskopowe umożliwiające dokładną ocenę górnego odcinka przewodu pokarmowego. Badanie polega na oglądaniu przełyku, żołądka i dwunastnicy. Pozwala na pobranie materiału do badania histopatologicznego, cytologicznego, wykonanie posiewów oraz ocenę obecności bakterii Helicobacter pylori przy pomocy bezpośredniego badania (tzw. testu urazowego). Moment pobierania materiału nie jest odczuwany przez Pacjenta, nieznacznie wydłuża badanie i nie ma wpływu na jego bezpieczeństwo. Gastroskopia jest badaniem diagnostycznym w przypadku:
- chorób zapalnych: bakteryjnych, wirusowych i grzybiczych;
- zmian spowodowanych działaniem środków chemicznych: kwasów i zasad, żółci, niektórych leków oraz czynników fizycznych – np. zmian popromiennych;
- łagodnych i złośliwych zmian nowotworowych;
- oceny zaawansowania wielu zmian chorobowych i ich odpowiedniej klasyfikacji np. żylaków przełyku, refluksowego zapalenia błony śluzowej przełyku czy źródła krwawień z górnego odcinka przewodu pokarmowego
Na czym polega gastroskopia?
Badanie polega na wprowadzeniu giętkiego aparatu (gastroskopu) przez jamę ustną. Przed wprowadzeniem endoskopu gardło zostaje znieczulone 10% roztworem lidokainy. Gastroskopia nie jest badaniem długotrwałym. Czas badania wynosi około 5-10 minut i mimo, że należy do procedur inwazyjnych ingerujących w jamy ciała jest badaniem stosunkowo bezpiecznym. Powikłania występują bardzo rzadko. Ze względu na fakt, że gastroskopia jest zaliczana do badań inwazyjnych, ingerujących w jamy ciała, wymagane jest uzyskanie pisemnej zgody Pacjenta po wcześniejszym, rzetelnym poinformowaniu go, na czym polega badanie.
Sposób przygotowania do gastroskopii
Nie ma bezwzględnej konieczności wykonywania wcześniej innych badań. Przed badaniem nie należy spożywać posiłków oraz napojów, co najmniej przez 6-8 godzin. Można zażyć stale przyjmowane leki (np. w związku z nadciśnieniem, chorobą serca) i popijając je niewielką ilością wody. Najistotniejszym elementem warunkującym prawidłowy przebieg gastroskopii jest pozytywne nastawienie Pacjenta. Badanie wykonuje się w znieczuleniu miejscowym. Wskazane jest także podanie środka uspokajającego.
Metoda nie dla każdego
Istnieją przeciwwskazania do gastroskopii, ale jest ich stosunkowo niewiele. Należą do nich m.in.:
- świeży zawał serca
- ostra niewydolność oddechowa
- tętniak aorty
- brak współpracy ze strony Pacjenta
Rektoskopia należy do badań wziernikowych endoskopowych końcowego odcinka przewodu pokarmowego wykonywanych sztywnymi wziernikami. Badanie ocenia odcinek 15 do 20 cm jelita. Badanie to polega na wprowadzeniu odpowiedniego wziernika przez odbyt a następnie oglądaniu ściany jelita, hemoroidów, kanału odbytu. Metoda ta umożliwia ocenę stanu morfologicznego błony śluzowej badanego odcinka jelita grubego. Pozwala także na pobranie materiału do badania histopatologicznego i bakteriologicznego. Możliwe jest także usuwanie polipów, ciał obcych i hamowanie krwawienia.
Wskazania do wykonania badania
- krwawienie z odbytu ( także krwawienie utajone – krew w stolcu jest stwierdzana tylko w badaniu laboratoryjnym, a nie jest widoczna gołym okiem)
- bóle w okolicy odbytu, podbrzuszu
- guzy w odbycie
- sączenie wydzieliny w odbycie
- świąd odbytu z niewyjaśnionej przyczyny
- zmiany rytmu wypróżnień lub kształtu oddawanego stolca, daremne parcie nas stole bądź bezwiedne oddawanie stolca
Sposób przygotowania do badania
W dniu badania pacjent musi być na czczo. Dzień przed badaniem należy zastosować dietę z dużą ilością płynów. Wieczorem zażyć środek przeczyszczający X-Prep ( dostępny w aptekach bez recepty).
Opis badania
Badanie wykonuje się w pozycji kolankowo – łokciowej. Pierwszym etapem jest oglądanie okolicy odbytu, a następnie badanie per rectum i dopiero w dalszej kolejności w badający wprowadza posmarowaną żelem znieczulającym końcówkę rektoskopu na głębokość około 5 cm bez kontroli wzrokowej wnętrza odbytnicy. Dopiero potem, po wyjęciu z rektoskopu obturatora (łagodnie zakończonej zatyczki), umożliwiającego swoim kształtem lekkie wprowadzenie przyrządu przez strefę zwieraczy odbytu, prowadzi dalsze obserwacje. Wynik badania przekazywany jest w formie opisu. Badania trwa zazwyczaj kilka minut.
Ezofagoskopia – zabieg endoskopowy, polegający na wziernikowaniu przełyku. Ezofagoskopia jest wykonana w znieczuleniu ogólnym przy pomocy sztywnych endoskopów przez otorynolaryngologów oraz przy użyciu miękkich endoskopów przez gastroenterologów, chirurgów czy pediatrów.
USG jamy brzusznej (USG brzucha)
Badanie USG jest podstawowym, łatwo dostępnym i najtańszym badaniem w diagnostyce chorób jamy brzusznej. USG jest całkowicie bezbolesne, nie wymaga skomplikowanego przygotowania, daje możliwość szybkiej oceny i postawienia diagnozy w trakcie wykonywania badania.
Badanie USG jamy brzusznej służy przede wszystkim do badania narządów miąższowych jamy brzusznej – takich jak trzustka, wątroba, pęcherzyk i drogi żółciowe, śledziona, nerki, nadnercza.
Najważniejsze punkty diagnostyczne:
- W trakcie badania USG jamy brzusznej dokonuje się dokładnej oceny budowy następujących narządów: Wątroba, pęcherzyk i drogi żółciowe – ocenie podlega wielkość, struktura miąższu, obecność zmian patologicznych np. guzów, kamieni), unaczynienie wątroby.
- Trzustka oraz inne struktury przestrzeni zaotrzewnowej – aorta brzuszna, żyła próżna dolna (rozszerzona opcja badania przy użyciu techniki Doppler umożliwia dodatkową ocenę przepływu krwi przez naczynia); lokalizacja guzów przestrzeni zaotrzewnowej lub powiększonych węzłów chłonnych.
- Śledziona – ocena wielkości, budowy miąższu, obecności śledziony dodatkowej, zmian patologicznych bądź pourazowych narządu.
- Nerki i pola nadnerczowe– ocena wielkości, budowy warstwy miąższowej, ocena kielichów, obecności zmian guzowatych, kamieni, zastoju moczu (wodonercza).
- Pęcherz moczowy – ocena obrysów pęcherza, budowy ściany, obecności zmian guzowatych, polipów oraz kamieni w świetle pęcherza.
- Macica oraz przydatki (u kobiet)- ocena położenia, wielkości, obecności zmian patologicznych – guzów, torbieli.
- Gruczoł krokowy (u mężczyzn) – ocena wielkości, obrysów oraz budowy miąższu prostaty, obecności zmian patologicznych w jej obrębie.
- Ocena obecności patologicznych przestrzeni (torbieli, ropni) oraz wolnego płynu (wodobrzusze) w obrębie jamy brzusznej.
Przygotowanie do badania:
- dwa dni przed badaniem zaleca się unikanie spożywania potraw wzdymających i ciężkostrawnych
- 4-6 godzin przed badaniem zaleca się nie przyjmowanie pokarmów stałych i napojów gazowanych oraz kawy i mocnej herbaty
- wypełniony pęcherz moczowy (uczucie „parcia na mocz”) umożliwia oceny narządów miednicy, dlatego też ok. godzinę przed badaniem wskazane jest wypicie ok. 1 litra wody niegazowanej
Bronchoskopia jest diagnostycznym badaniem endoskopowym dróg oddechowych, wykonywane za pomocą bronchoskopu, specjalnego urządzenia wprowadzonego przez nos lub usta. Zabieg przeprowadzany jest w znieczuleniu miejscowym. W czasie trwania badania możliwe jest pobranie materiału do dalszej oceny (popłuczyny oskrzelowo-pęcherzykowe, wycinek do badania histopatologicznego, bądź wydzieliny do badania bakteriologicznego i cytologicznego).
Wskazania
- guz płuc i śródpiersia
- przewlekłe stany zapalne oskrzeli
- zapalenie płuc w tej samej lokalizacji
- kaszel trwający ponad 3 tygodnie
- krwioplucie
- płyn w jamie opłucnej
- ocena uszkodzenia dróg oddechowych
- ocena drożności dróg oddechowych
- ocena stopnia zaawansowania nowotworu przed planowanym zabiegiem operacyjnym
- odessanie krwi w czasie krwotoku
- odessanie wydzieliny ropnej, przepłukanie oskrzeli i miejscowe podanie leku
- odessanie wydzieliny powodującej niedodmę płucną
- usunięcie ciała obcego z oskrzela
Przeciwwskazania
- niestabilny stan pacjenta
- niewydolność krążenia
- zaburzenia krzepnięcia krwi
- astma o ciężkim przebiegu
Przygotowanie do badania
24 godziny przed badaniem nie należy palić (zaleca się w ogóle nie palić!). Należy być na czczo – co najmniej 8 godzin przed badaniem nie jeść i nie pić (6 godzin) dla uniknięcia zachłyśnięcia i związanych z tym powikłań. Pacjent przed badaniem otrzymuje środek uspokajający oraz leki hamujące nadmierne wydzielanie śluzu z drzewa oskrzelowego.
Opis badania
Przed wprowadzeniem endoskopu wykonuje się znieczulenie miejscowe nasady języka i tylnej ściany gardła, aż do zniesienia odruchów wymiotnych. Następnie pod kontrolą lusterka krtaniowego lekarz wstrzykuje przez szparę miedzy strunami głosowymi środek znieczulający przy czym pacjent w tym czasie wykonuje głęboki wdech w celu jak najgłębszej aspiracji wprowadzonego środka. Następnie lekarz wprowadza przez usta ( bronchoskop) lub przez usta lub nos ( bronchofiberoskop) do tchawicy i dalej do oskrzeli oglądając ich ścianę. Lekarz może wprowadzić przez specjalną prowadnicę endoskopu dodatkowe narzędzia takie jak: szczypki, szczoteczki, czy też ssak, dzięki którym ma możliwość pobrania wycinków tkanek, śluzu czy popłuczyn z drzewa oddechowego do badań cytologicznych, histopatologicznych lub bakteriologicznych.
0 Komentarzy